قرارداد به معنای این است که یک یا چند نفر در برابر یک یا چند نفردیگر متعهد به انجام دادن کاری شوند و مورد قبول آنها قرار گیرد. مثلاٌ برای خرید ملک یا آپارتمان دو نفر یعنی فروشنده و خریدار توافق می کنند که یکی (فروشنده) ملک خود را به دیگری (خریدار) بدهد و خریدار پول آن را به فروشنده پرداخت کند.

 در این نوشتار به نکته هایی که هنگام تنظیم قراردادها باید مورد توجه  قرارگیرد اشاره می شود.

از تنظیم قرارداد در موقعیت های نامناسب مانند خستگی، تشنگی، گرسنگی، عصبانیت و.. خودداری کنید. این موارد باعث می شود برخی از موارد حساس فراموش شده و در قرارداد منظور نشود.

از درج مطالب غیرضروری خودداری شود

در صورتی که فروشنده، وکیل رسمی مالک است، باید در وکالت نامه دقت شود که  آیا وکیل حق دریافت ثمن و حق فسخ دارد یا خیر؟ و آیا حق توکیل (درمواردی که فروشنده وکیل است و حاضر به دادن وکالت به خریدار  برای تنظیم سند بوده است) به غیر را دارد یا خیر؟

قرارداد با خط خوش و خوانا نوشته شود.

از نوشتن کلمات درهم به گونه ای که نتوان آنرا بازخوانی کرد و عقد را مبهم می کند، خودداری شود.

رقم به حروف نوشته شود

مثلاً مبلغ معامله ۸۰۰۰۰۰۰۰ ریال است، درکنار عدد مقدار حروف آن یعنی هشتاد میلیون ریال نوشته شود تا در صورت ابهام برطرف شود.

فروشنده ممنوع المعامله نباشد

دقت شود که فروشنده ازطریق مقامات قضایی ممنوع المعامله نباشد؛ مثلاٌ افراد ورشکسته حق معامله ندارند.

فروشنده سرباز فراری نباشد

فروشنده کارت پایان خدمت وظیفه عمومی داشته باشد و مشمول فراری نباشد. همچنین اگر فروشنده یا خریدار مشکوک، مریض احوال و احتمال جنون یا حجر وی داده شود، باید از اداره سرپرستی دادگستری استعلام کرد.

رعایت حق فسخ

چنانچه یکی از دوطرف از فروش و یا خرید ملک یا آپارتمان پشیمان شده باشد، باید بداند که عقد و قرارداد تنظیمی بدون شرط حق فسخ قابل فسخ نیست و نباید عقد را پاره و یا آن را به نحوی یک طرفه باطل کرد.