دادخواستی از جانب آقای الف.م با وکالت خانم … به طرفیت خانم ح.پ با وکالت آقای م.م به خواسته فسخ نکاح تقدیم شعبه ۲۳۰ خانواده تهران می شود با این توضیح که زوجین بر طبق سند نکاح در دفترخانه ۲۴۰ تهران در عقد نکاح دائم می باشنداما بعد از وقوع عقد (۹۲/۱۲/۱۰) معلوم می شود که زوجه در تاریخ مقدم و قبل از این عقد،  با شخص دیگری عقد نکاح دائم داشته است و طلاق گرفته است و  این حقیقت را از زوج کتمان کرده است و لذا با عنایت به این تدلیس و پنهان کاری تقاضای فسخ نکاح می شود.

وکیل خوانده (زوجه) در دفاع اظهار می دارد که قصد فریبی در کار نبوده است چون ازدواج قبلی موکله اش در دوران عقد بوده است  به طلاق توافقی و بدون زناشویی از هم جدا شده اند و از موارد فریب و تدلیس در ازدواج نیست…. دادگاه پس از استماع اظهارات طرفین بدین شرح رای صادر می کند که اولا استفاده از خیار تدلیس برای فسخ نکاح فوری است و به نسبه مدت طولانی است که زوج فهمیده است که همسرش قبلا ازدواج کرده است ولی اقدامی در این خصوص نکرده است. ثانیا با توجه به مفهوم ماده ۳۴۸ قانون مدنی تدلیس دو شرط لزوم دارد اولا قصد فریب، که در این پرونده اثبات نشده است ثانیا صرف عقد بدون عمل زناشویی (مواقعه) از موارد تخلف از شرط صفت و تدلیس نیست و در سند نکاحیه هم صریح به آن نشده است که قائل به این باشیم عقد متباینا بر آن واقع شده است، لذا حکم بر بطلان دعوی خواهان صادر می نماید.

این رای عینا پس از تجدید نظر خواهی در شعبه ۶۰ دادگاه تجدید نظر استان تهران تایید می شود.